ഞാനൊരു പാവം പാലാക്കാരന്‍

യാത്ര

>> Monday, March 26, 2018

മിടുക്കിയായിരുന്നു അവൾ. അഞ്ചു വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ്, എന്റെ കൂടെ കൂടുമ്പോൾ വളരെ സുന്ദരിയായിരുന്നു അവൾ. എന്റെ സന്തത സഹചാരിയായി നടക്കുമ്പോൾ, ജീവിത യാത്രയിലെ കുണ്ടിലും കുഴിയിലും പൂവിരിച്ച പാതകളിലും ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ കൂടെ നിന്നു. എന്റെ ജീവിതത്തിലെ സുന്ദര നിമിഷങ്ങളിൽ, എന്റെ കുട്ടികളുടെ കളിചിരികളിൽ, എന്റെ കുസൃതി നിറഞ്ഞ പ്രണയ ചേഷ്ടകളിൽ, എല്ലാം അവൾ സന്തോഷത്തോടുകൂടി പങ്കുചേർന്നിരുന്നു. കുട്ടികളുടെ മേളത്തിൽ അവളുടെ ഉടുപ്പിൽ വീണ ചെളിയും ഭക്ഷണ സാധനങ്ങളും അവളെ ഉലച്ചതേയില്ല. 

കാലത്തിന്റെ ഒഴുക്കിൽ ചെറിയ ക്ഷീണം ഉണ്ടായി അവൾക്കും. എങ്കിലും രണ്ടു മൂന്നു പരുക്കൻ ചെറുക്കന്മാർക്കിടയിൽ കിടന്നു വളർന്നതുകൊണ്ടാവണം, എല്ലാറ്റിനും മുൻനിരയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു അവൾ. ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ അവരുടെ കൂടെ മത്സരിച്ചു തളർന്നു വീണപ്പോൾ ഒക്കെ ആ ചെക്കന്മാർ അവളെ സഹായിച്ചു കര കയറ്റിയിരുന്നു. വെയിലും മഴയും തണുപ്പും ചൂടും മഞ്ഞും കുളിരും ഒന്നും അവൾക്ക് ഒരു പ്രശ്നമായിരുന്നില്ല. പിന്നീട് എന്റെ കൂട്ടത്തിൽ നിന്നും മാറി അവൾ ഭാര്യയുടെ കൂടെയായി. എങ്കിലും ഇടക്കൊക്കെ എന്നോടൊപ്പം വരുമായിരുന്നു, ചില ഓർമ്മ പുതുക്കൽ പോലെ.

കഴിഞ്ഞയാഴ്ച ആയിരുന്നു അത്, അവൾ എന്നന്നേക്കുമായി ഞങ്ങളെ വിടപറഞ്ഞു. എന്റെ ഭാര്യക്കും കുഞ്ഞേപ്പിനും കറിയാച്ചനും, ഓഫീസിലെ ഞങ്ങളുടെ കൂടപ്പിറപ്പുകൾക്കും ഒരു കുഴപ്പവും ഉണ്ടാക്കാതെ, അവരെ പട്ടുമെത്തയിൽ എന്നപോലെ സുരക്ഷിതരാക്കി എന്നെ ഏല്പിച്ചു അവൾ പോയി.

പോലീസിന്റെയും നിയമപരവും ആയ ചടങ്ങുകൾ തീർക്കുന്നതിനായി അവളുടെ ആടയാഭരണങ്ങൾ എന്നെ ഏല്പിച്ചപ്പോൾ, അതുമായി ഞാൻ പേപ്പറുകളിൽ ഒപ്പിട്ടപ്പോൾ, അറിയാതെ ഇത്തിരി ചുടുകണ്ണീർ പൊടിഞ്ഞു വീണു. വെറും ഒരു യന്ത്രമായിരുന്നിരിക്കാം.... പക്ഷെ എനിക്കവളെ ഒത്തിരി ഇഷ്ടമായിരുന്നു.

Good Bye my Sweety.... J 61312



അവൾ ഒരു ഫെമിനിസ്റ്റ് ആയിരുന്നു, ആണുങ്ങളുടെ ഒപ്പം അല്ലെങ്കിൽ അവരുടെ മുമ്പിൽ.



കാലങ്ങളായി ഞങ്ങളുടെ കൂടെ...

എല്ലാ കുസൃതികൾക്കും സാഹസങ്ങൾക്കും കൂടെ...


പെട്ടുപോയാൽ രക്ഷിക്കാൻ ചെക്കന്മാരും...


മരണത്തിലും ഞങ്ങളെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു സംരക്ഷിച്ചു...



അവസാന യാത്രയിൽ 








Read more...

Jaalakam

ജാലകം

About This Blog

Lorem Ipsum

  © Blogger templates Inspiration by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP